En dan is er zomaar een half jaar voorbij! Hoogste tijd voor een nieuwe blog, inmiddels als gediplomeerd natuurgids. En als je dan denkt dat je na anderhalf jaar studie veel weet over de natuur, dan blijkt het tegendeel waar. Elke dag ontdek ik weer nieuwe dingen en leer ik nieuwe soorten kennen. Wat mij nog het meest interesseert is hoe dieren en ook planten zich gedragen. Het vaststellen van de juiste soort, het determineren, is belangrijk, maar dan begint het eigenlijk pas!
Eigenlijk zou ik nu een keuze moeten maken voor een bepaald thema om me daar de komende tijd verder in te verdiepen. Er is binnen IVN bijvoorbeeld een vogelwerkgroep. Dat is een actieve groep die er veel op uit trekt en het binnen vergaderen zo veel mogelijk beperkt. Een principe dat mij erg goed past! Maar er zijn nog zo veel andere interessante onderwerpen. Dan merk ik dat vooral datgene dat vliegt mij bijzonder interesseert. Misschien omdat wij als zoogdieren dit niet kunnen? Bovendien blijft het een uitdaging om een vliegend soort te fotograferen. Net als je toestel gereed is, tja, dan vliegt ie weg…
Gelukkig heb ik deze zomervakantie de gelegenheid gehad om veel vliegende soorten en dan met name vlinders te fotograferen. In de Franse Alpen, ergens langs de weg, lag een mooie bloemenweide en daar fladderden veel vlinders waaronder de zeldzame parelmoervlinder! Maar ook het dambordje, dat zijn naam te danken heeft aan het zwart-witte patroon op zijn vleugels, kwam ik regelmatig tegen. Elke keer als ik in de buurt kwam vloog hij weg. Met veel geduld bij dezelfde soort bloem blijven zitten geeft uiteindelijk resultaat! Want wat ik bijvoorbeeld niet wist is dat insecten ‘bloemtrouw’ zijn, iets wat Aristoteles 2000 jaar geleden al wél wist. Dit betekent dat zij de soort bloem die zij ’s ochtends als eerste bezoeken de rest van de dag blijven bezoeken. Dit vergroot dan weer de kans op effectieve bestuiving van deze plant. Een prachtige samenwerking, symbiose, tussen plant en dier!
Iets anders wat ik heb geleerd is dat vlinders soms op een bijzondere manier te prooi kunnen vallen aan spinnen. Deze prachtige oranje vlinder met bruine rand, die ik helaas niet nog heb kunnen determineren, bezoekt op zijn gemak de gele bloemen in het weitje. Hij fladdert van de ene gele bloem naar de andere, totdat op één van deze bloemen een spin blijkt te zitten. Nietsvermoedend maak ik een foto en ik denk nog: ‘wat leuk, nu heb ik een vlinder én een spin’. Even later slaat de spin genadeloos toe! De vlinder wist net op tijd te ontsnappen en de spin blijft achter zonder prooi. Ik wist dus niet dat spinnen ook op deze manier jagen zonder een web te maken!
Een andere prachtige vlinder die ik regelmatig heb gespot is het blauwtje, ook al blijft het lastig wélk blauwtje ik nu precies gezien heb. Dit kan het boomblauwtje, icarusblauwtje, gentiaanblauwtje, veenbesblauwtje, pimpernelblauwtje of dónker pimpernelblauwtje zijn. En om het nóg lastiger te maken bestaat er ook een bruin blauwtje, deze soort is namelijk bruin in plaats van blauw. Ik denk dat ik me voorlopig niet ga specialiseren. Het bevalt me wel om het zo ongeveer te weten. Ik ga me vooral verdiepen in het gedrag en de leefwereld van alles wat er, net als de tijd, voorbij vliegt!
MetAnneMarieOpSafari 